Pożar

 Sytuacja kryzysowa i zasady zachowania się

Sytuacją kryzysową można nazwać każdą sytuację stanowiącą zagrożenie dla zdrowia lub życia ludności, niezależnie od jej przyczyny. Zaliczyć tutaj można między innymi różnego rodzaju katastrofy, klęski (np. klęski żywiołowe), stany zagrożenia epidemiologicznego, działania zbrojne itd. Możliwość wystąpienia takich sytuacji wymaga odpowiedniego przygotowania wszystkich służb pomocy na poziomie zarówno lokalnym, jak i regionalnym oraz krajowym.

Zasady zachowania w sytuacjach kryzysowych:

·        zachowanie spokoju i prowadzenie możliwie normalnego życia;

·        udzielanie pomocy ludziom potrzebującym;

·        rozsądne korzystanie z zapasów;

·        słuchanie rad i poleceń uprawnionych do kierowania w sytuacjach zagrożeń (straż pożarna, policja, specjalistyczne grupy ratunkowe);

·        w razie konieczności bezdyskusyjne opuszczenie miejsca zamieszkania;

·        wyłączenie źródeł i odbiorników prądu i gazu oraz zabezpieczenie mienia.

Sygnał dźwiękowy alarmu:

·        pożarowego: 3x5 krótkich dzwonków następujących po sobie, następnie ciągły dzwonek, aż wszyscy się ewakuują

·        innego: 3 długie dzwonki

Jak postępujemy po usłyszeniu alarmu?

Po usłyszeniu alarmu wstajemy i zasuwamy krzesła. W klasie powinien wyznaczony być lider, który pomaga w prowadzeniu ewakuacji. Zamykamy w klasie okna, po czym opuszczamy salę. Pierwszeństwo ma rząd najbliżej drzwi, następnie środkowy, a na koniec pod oknem. Wyznaczony lider prowadzi klasę, na końcu idzie nauczyciel, który zabiera ze sobą dziennik i zamyka klasę. Opuszczamy szkołę, kierując się drogą ewakuacyjną  do punktu ewakuacyjnego. Podczas ewakuacji obowiązuje ruch prawostronny, a pierwszeństwo na schodach mają osoby schodzące z wyższych pięter. W punkcie zbiórki ustawiamy się w rzędzie, a nauczyciel sprawdza według dziennika obecność. Następnie należy zgłosić służbom ratunkowym czy nikogo nie brakuje.

Warunki niezbędne do wystąpienia pożaru.

Pożar – niekontrolowany proces rozprzestrzeniania się ognia w miejscu do tego nieprzeznaczonym, stwarzające zagrożenie dla obiektów i istot żywych.

Do wystąpienia pożaru niezbędne są trzy czynniki: paliwo, dzięki któremu ogień się pali, tlen, który podtrzymuję pożar i ciepło które inicjuje płomień, jednocześnie. Już wyeliminowanie jednego z nich spowoduje ugaszenie pożaru.

Przyczyny pożarów

1. Nieostrożność osób dorosłych jak i dzieci w posługiwaniu się ogniem otwartym, np. płomieniem, zapałkami, papierosami itp. Przejawy nieostrożności to:

·        porzucanie nie wygaszonych papierosów i zapałek w otoczeniu materiałów palnych

·        palenie tytoniu w miejscach podatnych na zapalenie i wybuch

·        stosowanie ognia w otoczeniu par cieczy i gazów palnych

·        palenie ogniska bez zachowania wymaganych zasad bezpieczeństwa

·        wypalanie traw i pozostałości po uprawach rolnych

·        nieostrożne obchodzenie się ze świecami, lampami naftowymi itp.

2. Nieostrożność osób dorosłych jak i dzieci przy posługiwaniu się substancjami łatwopalnymi, np. :

·        stosowanie płynów łatwo zapalnych do zmywania różnego rodzaju nieczystości (zmywanie podłóg)

·        pranie odzież y benzynie lub innym rozpuszczalniku

·        rozpalanie pieców przy użyciu cieczy łatwo zapalnej

·        nieostrożne przelewanie cieczy łatwo zapalnej, np. w pobliżu źródła ognia czy

·        promieniowania cieplnego

·        niewłaściwe posługiwanie się materiałami pirotechnicznymi (sztuczne ognie)

3. Nieostrożność osób dorosłych przy prowadzeniu prac pożarowo niebezpiecznych, np. :

·        niewłaściwe przygotowanie stanowiska pracy do prowadzenia prac spawalniczych, a w tym -nieprzestrzeganie reżimu przewidzianego w instrukcji

·        brak właściwego nadzoru nad procesem spawalniczym

·        prowadzenie prac remontowo-budowlanych z użyciem otwartego ognia w pobliżu materiałów palnych

4. Wady urządzeń i instalacji elektrycznych oraz ich nieprawidłowa eksploatacja, np. :

·        nieprawidłowo dobrana lub wykonana instalacja elektryczna

·        przeciążenie instalacji elektrycznej

·        wady i uszkodzenia instalacji jak i urządzeń

·        nie usuwanie wad mających na awarie w instalacji elektrycznej

·        eksploatacja prowizorycznych urządzeń elektrycznych, np. tzw. "kablówek" z drutu aluminiowego, który jest podatny na złamania

·        eksploatacja punktów świetlnych (żarówek) w bliskiej odległości od materiału palnego

·        samowolna, niefachowa naprawa instalacji i urządzeń

·        naprawa bezpieczników drutem

·        stosowanie palnych osłon na punkty świetlne

·        zewnętrzne mechaniczne uszkodzenia instalacji

5. Wady elektrycznych urządzeń grzewczych oraz ich nieprawidłowa eksploatacja, np. :

·        eksploatacja elektrycznych urządzeń grzewczych niesprawnych technicznie lub wykonanych prowizorycznie (samodzielnie)

·        pozostawienie bez dozoru przenośnych urządzeń grzewczych takich jak grzałki, czajniki, żelazka itp.

·        eksploatacja urządzenia grzewczego bez odpowiedniego zabezpieczenia na palnym podłożu lub w pobliżu materiału palnego

6. Wady oraz nieprawidłowa eksploatacja urządzeń grzewczych na paliwo stałe, grzewcze i gazowe

Zagrożenia podczas pożaru

·        Utrata dobytku (w tym zwierząt hodowlanych)

·        Utrata życia i zdrowia ludzkiego (w tym zaczadzenie)

·        Zniszczenie budynków

·        Zniszczenie środowiska naturalnego

·        Zniszczenie upraw rolnych

Grupy pożarów

·        Grupa A ( Stałe materiały pochodzenia organicznego): drewno, papier, wegiel, tkaniny, słoma

·        Grupa B (  Ciecze palne i substancje topiące się): benzyna, nafta, alkohol, eter, lakiery

·        Grupa C (Gazy): metan, acetylen, propan, wodór, gaz miejski)

·        Grupa D ( Metale): sód, potas, fosfor, glin

·        Grupa F ( Tłuszcze i oleje w urządzeniach kuchennych)

Środki gaśnicze:

Woda – najpopularniejszy środek gaśniczy, pobiera z materiału palącego się duże ilości ciepła. W kontakcie z ogniem zmienia się w parę wodną, która odcina dostęp tlenu

Nie gasimy nią:

·        Urządzeń pod napięciem

·        Nagrzanych maszyn i konstrukcji stalowych

·        Płynów łatwopalnych, lżejszych od wody

·        Ciał, które w kontakcie z wodą wydzielają gazy łatwopalne

Piasek – skutecznie odcina dostęp powietrza, zapobiega rozpryskom i zmniejsza promieniowanie cieplne

Nie gasimy nim:

·        płynów łatwopalnych

·        maszyn precyzyjnych

·        urządzeń precyzyjnych

Piana gaśnicza - odizolowuje palący materiał od powietrza i schładza go, ponieważ ma w sobie sodę. Jej mały ciężar umożliwia gaszenie cieczy palnych

Nie gasimy nią:

·        Sodu

·        Potasu

·        Karbidu

·        Wapna palonego

Dwutlenek węgla – oziębia ciało, palące się i izoluje je od powietrza. Można nim gasić gazy, ciecze palne, farny, lakiery, rozpuszczalniki, benzyny,  instalacje elektryczne i urządzenia pod napięciem, ponieważ nie zawiera wody.

Nie gasimy nim:

·        materiałów wybuchowych

·        mas plastycznych, sodu

·        potasu, wapnia

·        magnezu, tytanu

·        folii nitrocelulozowych

Proszki gaśnicze - gaszenie cieczy palnych, urządzeń pod napięciem elektrycznym, silników spalinowych i pojazdów mechanicznych

Nie gasimy nimi:

·        palących się metali (glinu, magnezu, cezu, wapnia, potasu, litu, sodu)

Sprzęt gaśniczy:

1.     Gaśnice: urządzenie przenośne , używane do gaszenia pożarów

Oznaczenie literowe gaśnic:

A – gaszące pożary grupy A

B – gaszące pożary grupy B

C – gaszące pożary grupy C

D – gaszące pożary grupy D

F – gaszące pożary grupy F

Podział gaśnic ze względu na rodzaj środka gaśniczego:

·        Wodne – gaszące materiały palące się przy pomocy wody

·        Proszkowe – gaszące pożary grup ABC

·        Czyste środki gaśnicze -  ze względu na rodzaj środka gaśniczego, można nimi gasić pożary typy AB, BC lub BCF, nie zostawiają śladów na gaszonej powierzchni i  nie powodują uszkodzeń chemicznych

·        Śniegowe – gaszą pożary typu BC i urządzenia pod napięciem, nie powodują uszkodzeń chemicznych,  nie zanieczyszczają gaszonego mienia

·        Pianowe – gaszą pożary typu AB

·        Tetrowe ( wycofane z użycia) – gaszą pożary typu BC

Podział gaśnic ze względu na sposób magazynowania gazu napędowego:

·        X - pod stałym ciśnieniem

·        Z – z dodatkowym zbiornikiem, który zawiera gaz napędowy

·        G – środek gaśniczy jest magazynowany razem z gazem napędowym

2.     Koce gaśnicze: odcinają dopływ tlenu do płonących materiałów, zrobiony z włókna szklanego,

Użycie: szczelne przykrycie nim płonącego przedmiotu/ materiału, ogień przykrywamy od lewej strony

3.     Hydrant – umożliwia pobór wody z przewodów sieci wodociągowej. Ma: zawór, złącze do wnętrza,. Używa się go nie tylko w celach przeciwpożarowych, ale również do gospodarczych

4.     Tłumica: służy do gaszenia iskier, macza się je w wiadrach z woda i uderza nimi w miejsca, gdzie spadły iskry. Używa się metalowych do tłumienia pożarów ściółki leśnej i traw

Właściwe postępowanie w przypadku pożaru

RATOWANIE LUDZI MA PIERWSZEŃSTWO PRZED GASZENIEM POŻARU!

1.     Ocena sytuacji

2.     Wszczęcie alarmu

3.     Próba gaszenia ognia w zarodku

4.     W razie niepowodzenia – zawiadomienie straży pożarnej

5.     Ewakuacja ludzi, zwierząt, dobytku

Zasady gaszenia pożaru

·        Z wiatrem

·        Zaczynając od brzegu

·        Od źródła ognia

·        Ścianę należy gasić od dołu do góry

·        Jeśli mamy do dyspozycji większą ilość gaśnic i osób, gasimy wieloma gaśnicami na raz

·        Po zgaszeniu ognia, obserwujemy pogorzelisko, czy nie rozpala się ono na nowo

·        Po zużyciu zanieść gaśnice do serwisu

Znaki bezpieczeństwa związane z pożarem